κατηκριβωμένως

κατηκριβωμένως (Α)

επίρρ. με κάθε ακρίβεια.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μτχ. παρακμ. κατηκριβωμένος «προσεκτικός» τού ρ. κατακριβοῦμαι].